Ulusların İnternet Erişim Hizmetleri
İnternet erişim hizmetleri ülkeler arasında büyük farklılıklar gösterir. Gelişmiş ülkelerdekiler genellikle yüksek hızlı geniş bant bağlantılarına erişebilirken, birçok ülke hala ağırlıklı olarak daha yavaş çevirmeli ve mobil veri hizmetlerine güveniyor.
Uluslararası Telekomünikasyon Birliği'ne (ITU) göre, 2021 itibariyle küresel olarak hanelerin %60'ından fazlası bir tür internet erişimine sahip. Ancak, farklı bölgeler arasında büyük
.jpg)
eşitsizlikler var. Avrupa, hanelerin %90'ı ile en yüksek internet penetrasyon oranına sahipken, onu %80 ile Amerika izliyor. Buna karşılık, Afrika, ortalama olarak %30'un biraz üzerinde hane halkı internet kullanımı ile çok geride kalıyor.
Bölgeler içinde, tek tek ülkeler arasında da geniş bir erişim yelpazesi vardır. Avrupa'da İzlanda, Danimarka ve Lüksemburg, hanelerin %98'inden fazlasının bağlı olduğu ülkelerde başı çekiyor. Bu arada, Doğu Avrupa ve Orta Asya'nın bazı bölgelerinde hane halkı erişimi %75'in altındadır. Kuzey Amerika ile Orta ve Güney Amerika'nın bazı bölgeleri arasında da benzer karşıtlıklar var.
ITU ayrıca 2021 itibariyle, küresel olarak bireylerin tahminen %37'sinin internet kullandığını bildiriyor. Yine, bireylerin %80'inden fazlasının çevrimiçi olduğu gelişmiş ülkelerde kullanım en yüksektir. Gelişmekte olan dünyada, bireysel kullanım oranları Asya ve Pasifik'te %35 ve Arap Devletleri'nde %25'ten Afrika'da %20'nin altına kadar değişmektedir.
Cinsiyet, gelir düzeyi, eğitim durumu ve coğrafi konumun tümü, hem ülkeler arasında hem de ülkeler içinde değişen internet erişim düzeyleriyle ilişkilidir. Hükümetler, özellikle kırsal ve marjinal nüfuslara uygun fiyatlı ve adil internet hizmetleri sağlamada devam eden zorluklarla karşı karşıyadır. İlerleme kaydedilmiş olsa da, küresel dijital uçurum devam ediyor.
Ülkelere Göre İnternet Erişiminin Maliyeti
İnternet erişim maliyetleri dünya çapında önemli ölçüde farklılık göstermektedir. Bazı ülkeler nispeten ucuz ve yüksek hızlı bağlantının keyfini çıkarırken, diğerleri yavaş internet hızları için son derece yüksek maliyetlerle karşı karşıyadır.
Küresel olarak sabit geniş bant internet erişiminin maliyeti incelendiğinde, en pahalı ülkeler gelişmekte olan ülkeler veya uzak ada ülkeleri olma eğilimindedir. Sınırlı altyapı, sağlayıcılar arasında rekabet eksikliği, ekonomik zorluklar ve fiyatları düşürmek için yetersiz düzenleyici politikalar dahil olmak üzere birçok faktör yüksek internet maliyetlerine katkıda bulunur. Geniş bant erişimi için en pahalı ülkelerden bazıları Zimbabve, Mozambik, Saint Helena ve Cibuti'dir ve temel paketler için aylık 100 doların üzerinde maliyete sahiptir.
Buna karşılık, dünyanın en ucuz geniş bant oranlarından bazıları Avrupa ve Asya'nın bazı bölgelerinde bulunabilir. Romanya, Ukrayna, Rusya ve Hong Kong gibi ülkeler ayda 10 doların altında paketler sunuyor. Düşük maliyetler genellikle yeterli altyapı yatırımları, sağlayıcılar arasında rekabete yol açan deregülasyon ve uygun fiyatlandırmaya izin veren ekonomik koşullar yoluyla elde edilir. Geniş bant erişimini genişletmeye ve yetersiz hizmet alan nüfuslara ulaşmaya yönelik proaktif hükümet politikaları da Güney Kore ve İsveç gibi ülkelerde maliyetlerin düşürülmesine yardımcı oldu.
Maliyetler küresel olarak düşmeye devam ederken, birçok ülke hala nüfusun çoğu için erişimi erişilemez hale getiren son derece yüksek internet fiyatlarına katlanıyor. Bu dijital uçurumun kapatılması, gelişmekte olan ülkelerde devam eden altyapı iyileştirmeleri, politika değişiklikleri ve yenilikçi kamu-özel sektör ortaklıkları gerektirecektir. Ortak çabalarla, herkes için uygun fiyatlı geniş bant hayali dünya çapında gerçeğe daha da yaklaşabilir.
Dünya Çapında İnternet Hızları
İnternet hızları dünya çapında büyük farklılıklar gösterir. Bazı ülkeler son derece hızlı internet bağlantılarının keyfini çıkarırken, diğerleri bilgi ve hizmetlere erişimi engelleyen düşük hızlarla mücadele ediyor.
Son verilere göre, en yüksek ortalama internet hızına sahip ülkeler Tayvan, Singapur, Jersey, İsveç ve Danimarka'dır. Bu ülkelerde ortalama indirme hızları 90 Mbps'yi aşıyor. Kapsamlı fiber optik altyapı, sınırlı coğrafi engeller ve kentsel alanlarda yüksek nüfus yoğunluğu dahil olmak üzere çeşitli faktörler bu kadar hızlı bağlantıları mümkün kılar.
Öte yandan, gelişmekte olan birçok ülke 10 Mbps'nin altında yavaş ortalama hızlara sahiptir. Bunlar Etiyopya, Somali, Türkmenistan, Yemen ve Doğu Timor'dur. Katkıda bulunan faktörler arasında altyapı yatırımı eksikliği, dağlık arazi, düşük kentleşme oranları ve yetersiz elektrik şebekeleri yer alıyor. Düşük hızlar eğitime, teletıpa, e-ticarete ve diğer temel hizmetlere erişimi engeller.
Dijital uçurum geniş kalmaya devam ederken, küresel internet hızları her yıl istikrarlı bir şekilde artıyor. Fiber ve 5G ağları dünya çapında genişliyor. Bununla birlikte, hızlı ve güvenilir bir internet bağlantısının eğitimsel ve ekonomik faydalarına evrensel erişim sağlamak için daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir.
Ülkelere Göre İnternet Sansürü
Bazı ülkeler, vatandaşlarının çevrimiçi olarak nelere erişebilecekleri konusunda sıkı kontroller uygularken, diğerleri çok az sansür uygulamaktadır. Freedom House'a göre, aşağıdaki ülkeler internet içeriğine en kapsamlı sansürü uyguluyor:
- Çin
- İran
- Suriye
- Etiyopya
- Küba
Çin, binlerce web sitesine erişimi engelleyen ve çevrimiçi iletişimi yakından izleyen Büyük Güvenlik Duvarı olarak bilinen karmaşık bir sansür sistemine sahiptir. Sansürlenen kritik konular arasında Tibet'in bağımsızlığı, polis vahşeti, Tiananmen Meydanı protestoları ve Tayvan ilişkileri yer alıyor. Facebook, YouTube ve Twitter gibi sosyal medya siteleri engellendi.
İran, siyasi açıdan hassas içeriği filtreliyor ve Batılı medya kaynaklarına erişimi engelliyor. Blog platformları rutin olarak engellenir ve içerik kaldırılır. İran'ın "Siber Polisi" çevrimiçi etkinliği izliyor ve kuralları ihlal ettiği için tutuklamalar yapıyor.
Suriye, muhalif sitelere ve hükümete düşman olduğu düşünülen içeriğe erişimi engellemek için katı filtreler kullanıyor. Gazeteciler ve blog yazarları yasaklanmış bilgileri yaydıkları için gözaltına alındı. Protestolar sırasında hükümet internet ve cep telefonu ağlarını tamamen kapattı.
Etiyopya, kritik siyasi içeriği ve muhalif siteleri filtrelemek için tüm internet trafiğine derin paket denetimi uygular. Ülkenin tek telekomünikasyon servis sağlayıcısı üzerinde tam kontrole sahipler. Aktivistler çevrimiçi paylaşımlar nedeniyle hapse atıldı.
Buna karşılık, en az internet sansürüne sahip ülkeler arasında Estonya, İzlanda, Kanada, Almanya ve Amerika Birleşik Devletleri bulunmaktadır. Bu ülkeler genellikle çevrimiçi içeriği filtrelemekten kaçınır ve geleneksel medyada yasal ve korunan konuşma olabilecek internet gönderileri için bireyleri kovuşturmaz.
Türkiye'de Eğitimde İnternet Erişimi
İnternet, 21. yüzyılda eğitimin ayrılmaz bir parçası haline geldi. Çevrimiçi bilgi kaynaklarına ve dijital araçlara erişim, öğretme ve öğrenme sonuçlarını önemli ölçüde iyileştirebilir.
Türkiye'de internetin okullara ve üniversitelere entegre edilmesi için çalışmalar yapılmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı, BT sınıflarını ve bağlantılı öğrenme ortamlarını teşvik ediyor. Artık birçok okul bilgisayar laboratuvarları, tabletler, interaktif beyaz tahtalar ve yüksek hızlı geniş bant bağlantıları sağlıyor.
Bununla birlikte, okullar arasında hala önemli bir dijital uçurum var. Kırsal ve düşük gelirli bölgelerdeki okullar genellikle yeterli teknoloji altyapısından ve hızlı internet erişiminden yoksundur. Bu da öğrencilerin aldığı eğitimin kalitesini etkilemektedir. Sınırlı bağlantı, eğitimcilerin çevrimiçi içeriği, dijital uygulamaları, multimedya ve web konferansı araçlarını kullanma becerisini engeller. Öğrenciler, gelişmiş e-öğrenme platformlarıyla tam olarak etkileşime giremez, internet araştırması yapamaz veya işbirlikçi bulut tabanlı projelere katılamaz.
Bu dijital uçurumun kapatılması, eşit eğitim fırsatları sağlamak için çok önemlidir. Türk hükümeti, özellikle dezavantajlı topluluklardaki tüm okullar için BT altyapısına ve geniş bant internete yatırım yapmaya devam etmelidir. Güvenilir, yüksek hızlı bağlantılar, eğitimcilerin teknolojiden tam olarak yararlanmalarını ve öğrencileri 21. yüzyıl dijital becerileriyle hazırlamalarını sağlayacaktır. Birçok uzman, eğitimde internet erişiminin tüm Türk öğrenciler için temel bir hak olarak görülmesi gerektiğini savunuyor.
Türk Öğrenciler için İnternet Erişimi
Türkiye, son on yılda öğrenciler için internet erişiminin iyileştirilmesinde önemli ilerleme kaydetmiştir. Bununla birlikte, Türk öğrenciler, diğer birçok gelişmiş ülkeye kıyasla uygun fiyatlı, yüksek hızlı internete erişimde hala zorluklarla karşılaşmaktadır.
Türkiye'de internet erişimi olan hane sayısı 2006'da yaklaşık %20 iken, 2020'de %80'in üzerine çıkmıştır. Bu artan bağlantı, çoğu okulun artık internete bağlı olduğu eğitim sistemine ulaştı. Hükümet ayrıca, düşük gelirli ailelerden gelen öğrencilere erişim sağlamak için tablet ve dizüstü bilgisayar sağlama programlarını da destekledi.
Bununla birlikte, Türkiye'de genişbant internet hızları diğer OECD ülkelerine kıyasla nispeten yavaş kalmaktadır. Türkiye'deki sabit genişbant bağlantı hızı ortalama 20 Mbps civarındadır ve dünya sıralamasında 30. sırada yer almaktadır. Bu, bağlantısı zayıf olan öğrenciler için çevrimiçi eğitim materyallerine ve kaynaklarına erişimi zorlaştırabilir.
Maliyet, Türkiye'deki birçok öğrenci için internet erişiminin önündeki en büyük engeldir. Temel internet paketleri nispeten uygun fiyatlı olsa da, 50-100 Mbps'lik daha hızlı bağlantıların maliyeti genellikle ayda 30-40 dolardan fazladır. Düşük gelirli hanelerden gelen öğrenciler için, bu yüksek hızlı bağlantılar için ödeme yapmak engelleyici olabilir.
Türk öğrenciler için yüksek hızlı internetin hem kullanılabilirliğini hem de satın alınabilirliğini artırmak için daha fazlasının yapılması gerekiyor. Özellikle kırsal alanlarda geniş bant altyapısına yapılan yatırımların artması, bağlantıya yardımcı olacaktır. Öğrenciler için internet erişim maliyetlerini sübvanse etmeye yönelik hükümet programları da daha hızlı bağlantıları daha erişilebilir hale getirebilir. Türkiye'nin eğitimdeki dijital uçurumunu kapatmak, tüm öğrencilerin günümüzün dijital dünyasında başarılı olmak için ihtiyaç duydukları internet erişimine sahip olmalarını sağlamayı gerektirir.
Türkiye'de Dijital Uçurum
Türkiye, internete ve dijital teknolojilere erişimi olanlar ile olmayanlar arasında önemli bir dijital uçuruma sahiptir. Bu, kırsal alanlardaki insanları, yaşlı nesilleri, düşük gelir gruplarını ve kadınları orantısız bir şekilde etkilemektedir.
İnternet erişimi son on yılda önemli ölçüde iyileşmiş olsa da, Türkiye'nin hala yüksek hızlı geniş bant erişiminin olmadığı bölgeleri var. Kırsal alanlar genellikle dijital bağlantı için sınırlı altyapıya sahiptir. Ayrıca, daha genç ve daha eğitimli Türklerin internet erişimine sahip olma ve çevrimiçi hizmetlerden yararlanma olasılıklarının çok daha yüksek olduğu bir kuşak ayrımı da var.
Ekonomik faktörler Türkiye'nin dijital uçurumunu büyük ölçüde etkiliyor. Yoksul haneler, dijital cihazların ve aylık internet aboneliklerinin maliyetlerini karşılayamıyor. Bu, önemli devlet ve bankacılık hizmetlerine çevrimiçi olarak erişmelerini, iş başvurusunda bulunmalarını, eğitim kaynaklarını kullanmalarını ve başkalarıyla bağlantı kurmalarını engeller. Mevcut eşitsizlikleri pekiştirir.
Bir diğer önemli husus ise internet kullanımındaki cinsiyet ayrımıdır. Daha düşük gelir ve eğitim seviyeleri, kültürel normlar ve daha az teknoloji maruziyeti nedeniyle, Türkiye'deki kadınların dijital olarak bağlantı kurma olasılığı erkeklerden daha düşüktür. Bu da kadınların sosyal ve ekonomik fırsatlardan yararlanmasını zorlaştırıyor.
Türkiye'de dijital uçurumun kapatılması, yetersiz hizmet alan bölgelerde altyapıyı iyileştirmek için koordineli hükümet programları, dezavantajlı gruplara göre uyarlanmış dijital beceri eğitimi, uygun fiyatlı erişim seçenekleri ve internet kullanımının kadınlar ve yaşlı nesiller tarafından kültürel olarak kabul edilmesini gerektirecektir. Dijital dışlanmayı azaltmak için kapsamlı politikalara ve finansmana ihtiyaç vardır.
Hükümetin Erişimi İyileştirme Çabaları
Türk hükümeti, özellikle öğrenciler için ülke genelinde internet erişimini iyileştirmeyi amaçlayan bir dizi girişim ve program başlattı. Bazı önemli çabalar şunları içerir:
FATİH Projesi - En büyük girişimlerden biri Milli Eğitim Bakanlığı'nın 2011 yılında başlattığı FATİH projesidir. FATİH, 40.000 okula tablet, akıllı tahta ve internet bağlantısı sağlayarak teknolojiyi Türkiye'nin kamu eğitim sistemine entegre etmeyi hedefliyor. 2014 yılının sonlarına doğru proje kapsamında öğrencilere ve öğretmenlere 10 milyon tablet dağıtıldı.
EBA Platformu - Millî Eğitim Bakanlığı tarafından geliştirilen EBA platformu, Türkiye'nin dört bir yanındaki öğrenci ve öğretmenlere e-içerik ve e-eğitim imkânı sağlıyor. EBA'da yer alan tüm içeriklere internet erişimi olan öğrenciler ücretsiz olarak erişebiliyor. 20.000'den fazla e-kitap, yüzlerce eğitici film ve 10 milyon sınav sorusu mevcuttur.
Turkcell Superonline - Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı ile telekom sağlayıcısı Turkcell'in iş birliğiyle 2016 yılında Superonline programı hayata geçirildi. Türkiye'de 2 milyon eve fiber internet ulaştırmayı hedefleyen proje, okul çağındaki çocukları olan düşük gelirli ailelere öncelik verdi.
Ücretsiz WiFi Bölgeleri - Hükümet, Türkiye'deki halka açık parklarda, meydanlarda, havaalanlarında, okullarda ve diğer yerlerde 50.000'den fazla ücretsiz WiFi erişim noktası kurmuştur. Bu, öğrencilere ve genel halka ev dışında ücretsiz internet erişimi seçenekleri sunar.
Geniş Bant Sübvansiyonları - Sübvansiyonlar ve vergi indirimleri, kırsal topluluklar da dahil olmak üzere Türkiye'nin yetersiz hizmet alan bölgelerine erişimi genişletmek için bir teşvik olarak geniş bant sağlayıcılarına sunulmuştur. Bu, uzak bölgelerdeki öğrencilerin bağlantı kurmasına yardımcı olur.
Diğer Ülkelerle Karşılaştırmalar
Türkiye, öğrencilere internet erişimi sağlamada gelişmiş ülkeler arasında nispeten düşük sırada yer almaktadır. [Kaynak]'a göre Türkiye, internet erişimi olan haneler açısından Y ülke arasında X sırada yer alıyor. Türkiye'deki ortalama internet hızı, Batı Avrupa ülkelerindeki [daha yüksek hızlara] kıyasla [hız] olarak tahmin edilmektedir.
Kırsal alanlardaki ve düşük gelirli ailelerden gelen öğrenciler için erişim özellikle sınırlıdır. [Source] tarafından 2020 yılında yapılan bir araştırma, Türkiye'nin kırsal kesimindeki okullardaki öğrencilerin yalnızca yaklaşık %50'sinin evde geniş bant internete erişimi olduğunu, kentsel alanlarda ise bu oranın %90'dan fazla olduğunu ortaya koydu. Bu "dijital uçurum", birçok öğrencinin uzaktan öğrenme ve dijital beceri geliştirme fırsatlarından yoksun olduğu anlamına gelir.
Bazı akran ülkeler, öğrenci bağlantısını geliştirmek için programlar uygulamıştır. Örneğin, [Ülke] düşük gelirli öğrenciler için sübvansiyonlu geniş bant hizmetleri ve cihazları sunar. [Other Country], ülke genelindeki okullarda ücretsiz WiFi noktaları sağlamak için telekom şirketleriyle ortaklık kurdu. Türkiye, tüm öğrenciler için eşit internet erişimi sağlamak için benzer ulusal girişimleri henüz hayata geçirmemiştir. Hedeflenen hükümet yatırımları ve politikaları bu dijital uçurumun kapatılmasına yardımcı olabilir.
İyileştirme Önerileri
Türk üniversitelerindeki öğrenciler için internet erişimi son yıllarda iyileşmiş olsa da, kaliteyi ve satın alınabilirliği artırmak için hala daha fazlası yapılabilir. İşte bazı öneriler:
Kampüslerde daha yüksek bant genişliğine sahip ağlara yatırım yapın. Altyapıyı daha yüksek internet hızlarını destekleyecek şekilde yükseltmek, öğrencilerin araştırma, ders akışı, video konferans vb. için bant genişliği yoğun uygulamaları daha etkili bir şekilde kullanmalarını sağlar.
Sağlayıcılarla daha düşük maliyetli internet planları için pazarlık yapın. Üniversiteler ve telekom şirketleri arasındaki toplu fiyatlandırma ve ortaklıklar, öğrenci başına aylık internet giderlerini azaltabilir.
Kampüsler arasında WiFi hotspot kapsama alanını genişletin. Tüm üniversite binalarında ve ortak alanlarda güçlü bir WiFi sinyali sağlamak, öğrencilerin mobil veri kullanmadan çevrimiçi olmalarını sağlar.
Kampüs dışı öğrenci konutları için üniversite sponsorluğunda geniş bant seçenekleri sağlayın. Özellikle kampüs yakınında yaşayan kayıtlı öğrenciler için indirimli yüksek hızlı internet sunan programlar, erişimi iyileştirebilir.
İhtiyacı olan öğrencilere dizüstü bilgisayar ve tablet ödünç verin. İnternete erişmek için donanıma sahip olmayan öğrencilerin ödünç alabilecekleri, üniversiteye ait cihazlardan oluşan bir havuz bulundurmak, kapsayıcılığı destekler.
Dijital okuryazarlık becerilerini öğretin. Çevrimiçi güvenlik, araştırma becerileri, kaynakları değerlendirme ve internetle ilgili diğer hayati becerilere odaklanan atölye çalışmaları, öğrencilerin internet erişiminin eğitim potansiyelini en üst düzeye çıkarmalarını sağlar.
Mali açıdan dezavantajlı öğrencilere ev internet planlarını sübvanse edin. Düşük gelirli öğrenciler için ev geniş bant erişimini azaltmak veya tamamen ödemek için üniversite finansmanı tahsis etmek, dijital uçurumun kapatılmasına yardımcı olur.
Öğrenci deneyimini geliştirmeyi amaçlayan yaratıcı çözümler ve yatırımlarla, Türk üniversiteleri sağlam ve uygun fiyatlı internet erişimi sağlamada lider olabilir. Bu erişim, öğrencilerin hem okulda hem de giderek dijitalleşen bir dünyada başarılı olmaları için fırsatların kilidini açabilir.
.jpg)